bencede
New member
Futbolda pas oyunu deyince evvela her insanın aklına hiç elbet Pep Guardiola’nın Barcelona’sı gelir, nam-ı öteki “Tiki Taka!”. Ana ideolojisi “Take the ball, pass the ball.” yani topu al pas ver olan bu oyunla beş yıl boyunca ortalığın tozunu atıp, sayısız kupa kazandılar. Merak etmeyin sizi o kadar eskiye götürmeyeceğim. Harika Lig’e bu yıl yükselen Fatih Karagümrük dönem başından itibaren ortaya koyduğu oyun disiplini ve oluşturmaya çalıştığı sistemle futbolseverlerin hürmetini kazandı.
Teknik yönetici Francesco Farioli kadroya bir kimlik kazandırdı. Adeta bir ahtapot kollarından oluşan 11 oyuncudan Biglia ahtapotun beynini temsil ediyor üzereydi. Öbürleri ise mümkün olduğunca yakın, kucak dolusu pas yapıp topa sahip oluyor ve oyunun ritmini kendileri belirlemeye çalışıyordu. Buraya kadar her şey tıpkı Guardiola’nın Tiki Taka’sını andırıyor, haklısınız. Çünkü o devir Barcelona grubu iç saha maçlarında yüzde 70 topa sahip olma oranıyla oynuyorken bu dönem Fatih Karagümrük de yaklaşık yüzde 65 oranıyla oynuyor ve isabetli şut yüzdesi ligin tepesinde olan kadrolardan.
Farioli oyuncularını bu sisteme o kadar inandırdı ki; uzun vakittir sessiz, bir periyodun yıldızı Emre Mor’u bile saha ortasında istekli, heyecanlı görmek hepimizi memnun etti. Fakat klişe olacak ancak lig uzun bir maraton. Sakatlık, cezalı oyuncu her grubun tadacağı acı gerçekler. Farioli de bunlardan nasibini aldı. Herbiçimde son kaybetmek isteyeceği oyuncusu Biglia bir kaç hafta alandan uzak kalınca ana beyni olmayan sistemin arıza çıkaracağını düşündük. Lakin Farioli o denli düşünmedi ve oyun planında ısrarcı oldu. Burak’ı yarım 6 numara üzere oynattı, randıman de aldı.
Artık buraya kadar her şey hoş gözüküyor. Lakin haftalar ilerledikçe ve rakipler Farioli’nin oyununu deşifre ettikçe işler zorlaştı. Son olarak bu hafta iç alanda Konyaspor’dan dört gol yediler ve mağlup oldular. İlhan Palut da ligin genç, sisteme ve rakibe baş yoran teknik erkeklerindan. Yaptığı pasların büyük kısmını kendi yarı alanında yapan Fatih Karagümrük karşısında, Konyaspor ceza alanına beş şahısla baskıya gidip merkezi açmaktansa, ikinci bölgede kompakt bir biçimde durup Fatih Karagümrük’ün merkeze kadar gelmesine müsaade etti. Burada yaptığı baskıyla da öne çıkan savunmanın gerisini rahatlıkla kullandı. Elinizde Xavi-Iniesta orta alanı yoksa şayet planınızın bu kadar kolay deşifre olup kendi silahınızla vurulmanız aslında bu kadar sıradan.
Ligin geri kalanı için Farioli’nin elindeki silindirin dişlisini artık bir tık daha çevirmesi gerekiyor. Yola çıkış noktası şayet Tiki Taka ise, Guardiola “al gülüm ver gülüm”den epey daha fazlasını kurgulamıştı. Hepimiz tıpkı formalı oyuncuların ayağında dolaşan topun kaç pas olduğunu sayarken onlar aslında rakibini de, izleyenleri de hipnotize ediyordu. Savunmanın istikrarını bozup markaj sisteminden kaçılabilecek boşluklarda ve bölgelerde olmaya çalışıyorlardı. Ve oyunun kalbinde yatan asıl bildiri topu geri kazanma süresiydi, yani meşhur 6 saniye kuralı.
Artık Farioli’nin ligin kalanı için bir karar vermesi gerekiyor; kendi yarı sahanda pasa devam mı, yoksa sistemde bir yeniliğin tam vakti mı?
Teknik yönetici Francesco Farioli kadroya bir kimlik kazandırdı. Adeta bir ahtapot kollarından oluşan 11 oyuncudan Biglia ahtapotun beynini temsil ediyor üzereydi. Öbürleri ise mümkün olduğunca yakın, kucak dolusu pas yapıp topa sahip oluyor ve oyunun ritmini kendileri belirlemeye çalışıyordu. Buraya kadar her şey tıpkı Guardiola’nın Tiki Taka’sını andırıyor, haklısınız. Çünkü o devir Barcelona grubu iç saha maçlarında yüzde 70 topa sahip olma oranıyla oynuyorken bu dönem Fatih Karagümrük de yaklaşık yüzde 65 oranıyla oynuyor ve isabetli şut yüzdesi ligin tepesinde olan kadrolardan.
Farioli oyuncularını bu sisteme o kadar inandırdı ki; uzun vakittir sessiz, bir periyodun yıldızı Emre Mor’u bile saha ortasında istekli, heyecanlı görmek hepimizi memnun etti. Fakat klişe olacak ancak lig uzun bir maraton. Sakatlık, cezalı oyuncu her grubun tadacağı acı gerçekler. Farioli de bunlardan nasibini aldı. Herbiçimde son kaybetmek isteyeceği oyuncusu Biglia bir kaç hafta alandan uzak kalınca ana beyni olmayan sistemin arıza çıkaracağını düşündük. Lakin Farioli o denli düşünmedi ve oyun planında ısrarcı oldu. Burak’ı yarım 6 numara üzere oynattı, randıman de aldı.
Artık buraya kadar her şey hoş gözüküyor. Lakin haftalar ilerledikçe ve rakipler Farioli’nin oyununu deşifre ettikçe işler zorlaştı. Son olarak bu hafta iç alanda Konyaspor’dan dört gol yediler ve mağlup oldular. İlhan Palut da ligin genç, sisteme ve rakibe baş yoran teknik erkeklerindan. Yaptığı pasların büyük kısmını kendi yarı alanında yapan Fatih Karagümrük karşısında, Konyaspor ceza alanına beş şahısla baskıya gidip merkezi açmaktansa, ikinci bölgede kompakt bir biçimde durup Fatih Karagümrük’ün merkeze kadar gelmesine müsaade etti. Burada yaptığı baskıyla da öne çıkan savunmanın gerisini rahatlıkla kullandı. Elinizde Xavi-Iniesta orta alanı yoksa şayet planınızın bu kadar kolay deşifre olup kendi silahınızla vurulmanız aslında bu kadar sıradan.
Ligin geri kalanı için Farioli’nin elindeki silindirin dişlisini artık bir tık daha çevirmesi gerekiyor. Yola çıkış noktası şayet Tiki Taka ise, Guardiola “al gülüm ver gülüm”den epey daha fazlasını kurgulamıştı. Hepimiz tıpkı formalı oyuncuların ayağında dolaşan topun kaç pas olduğunu sayarken onlar aslında rakibini de, izleyenleri de hipnotize ediyordu. Savunmanın istikrarını bozup markaj sisteminden kaçılabilecek boşluklarda ve bölgelerde olmaya çalışıyorlardı. Ve oyunun kalbinde yatan asıl bildiri topu geri kazanma süresiydi, yani meşhur 6 saniye kuralı.
Artık Farioli’nin ligin kalanı için bir karar vermesi gerekiyor; kendi yarı sahanda pasa devam mı, yoksa sistemde bir yeniliğin tam vakti mı?