Bir Alman tatil için bir daire kiralar. Resimleri internete koydu. Arka planda duvar kağıdı bir duvarı gagalıyor. Bu arada, duvar kağıdına bir lale çizilmiş. Ve bu da ev sahibesini kanunları çiğneyen biri yapar. Çünkü lale resmi bir fotoğraftan taklit edilmiştir. Fotoğrafçısı, duvar kağıdındaki baskıyı onayladı, ancak görüntünün tatil evinin sahibi tarafından çoğaltılmasını onaylamadı. Onlar için gerçekten pahalı olacak.
Bu münferit bir durum değildir ve duvar kağıdıyla sınırlı değildir. Çevrimiçi olarak yayınlanan fotoğrafların arka planında görünen diğer öğeler de genellikle telif hakkıyla korunmaktadır. Bu nedenle, yasal bilinci artan bazı fikri mülkiyet hakları sahipleri, birkaç yıldır küçük Alman girişimcilere binlerce avroluk reklam veriyor. Ve ne ile? Haklı olarak.
En azından Köln bölge mahkemesinin ayrıntılı tanıma kararına göre (Az. 14 O 350/21). Mahkeme, “Davalı, web sitesinde ve rezervasyon portallarında yayınlayarak davacının fotoğraflarını kamuoyuna açıkladı (…)”, diye yazıyor mahkeme, “bu da yasadışı olarak yapıldı”. Çünkü gerekli haklar arka plan satın alımına dahil değildir.
Önemsiz aksesuar? HAYIR.
Davalı ayrıca bir lisans almış olmalıdır. Teorik olarak, bu zımni olarak yapılabilir, ancak yalnızca kullanım hakkının verildiği “kesin olarak belirtilmişse” yapılabilir. Köln Bölge Mahkemesine göre, bir bayiden duvar kağıdı satın aldığınızda durum böyle değildir.
Telif Hakkı Yasası’nın 57. Bölümünde gerekli olmayan aksesuarlar için bir istisna olmasına rağmen: “Çalışmaların çoğaltılmasına, dağıtılmasına ve kamuya duyurulmasına, asıl çoğaltma, dağıtım nesnesine ek olarak gerekli olmayan aksesuarlar olarak kabul edilmeleri durumunda izin verilir. veya genel iletişim.”
Mahkeme bunu özellikle dar bir şekilde yorumluyor: “Ortalama bir izleyici fark etmeden veya ana konunun genel etkisini herhangi bir şekilde etkilemeden çalışmanın ihmal edilip edilmeyeceği veya yanlış olup olmayacağı” yalnızca ilgisizdir. Veya rahatsız edici eser “(temsil) ana konusuyla en önemsiz içerik ilişkisine atfedilemezse, ancak rastgeleliği ve keyfiliği nedeniyle onun için hiçbir önemi yoktur.”
BGH lider karar mobilya kataloğu
On yıl önce, Köln Bölge Mahkemesi olayı farklı görmüş olabilirdi. Ancak 2014 yılında Federal Adalet Divanı (BGH) önemli bir telif hakkı kararı verdi: Bir ofis mobilyası perakendecisi, mağazasında sergilenen bir mobilya setinin fotoğrafını çekti ve bu resmi kataloğunda yayınladı; fotoğrafın arka planında duvarda bir tablo vardı. Ressam ve satıcı, tabloyu geçici olarak mobilya mağazasında sergilemek için anlaştılar ve ardından tablo ressama iade edildi.
Ancak, bu anlaşma herhangi bir çoğaltmayı kapsamıyordu. Tablo, tüm bir mobilya kataloğunda yalnızca tek bir resmin arka planında görülebildiğinden, bölge mahkemesi ve Köln Bölge Yüksek Mahkemesi tabloyu önemsiz bir aksesuar olarak değerlendirdi. Ancak BGH, mobilya tüccarı için maliyetli olan aksi yönde karar verdi.
Köln Bölge Mahkemesi şimdi bu kararı BGH (Az. I ZR 177/13) izliyor – ancak telif hakkı ihlallerinin kusurlu, en azından ihmalkar olması gerekiyor. Çünkü mahkeme bile bunu bir gerçek olarak kabul ediyor: Telif hakkı söz konusu olduğunda, katı bir özen yükümlülüğü vardır. “Üçüncü şahıslara ait fotoğrafları internet sitesinde yayınlayarak kullanan herkes, bunun yetkili kişinin izni ile yapıldığından emin olmak zorundadır. Bu hususta inceleme ve soruşturma yükümlülüğü vardır.” Pratikte bu zordur. Almanya’da hala sabit oranlı lisanslar sunan bir duvar kağıdı koleksiyonu şirketi yok.
Haberin Sonu
Bu münferit bir durum değildir ve duvar kağıdıyla sınırlı değildir. Çevrimiçi olarak yayınlanan fotoğrafların arka planında görünen diğer öğeler de genellikle telif hakkıyla korunmaktadır. Bu nedenle, yasal bilinci artan bazı fikri mülkiyet hakları sahipleri, birkaç yıldır küçük Alman girişimcilere binlerce avroluk reklam veriyor. Ve ne ile? Haklı olarak.
En azından Köln bölge mahkemesinin ayrıntılı tanıma kararına göre (Az. 14 O 350/21). Mahkeme, “Davalı, web sitesinde ve rezervasyon portallarında yayınlayarak davacının fotoğraflarını kamuoyuna açıkladı (…)”, diye yazıyor mahkeme, “bu da yasadışı olarak yapıldı”. Çünkü gerekli haklar arka plan satın alımına dahil değildir.
Önemsiz aksesuar? HAYIR.
Davalı ayrıca bir lisans almış olmalıdır. Teorik olarak, bu zımni olarak yapılabilir, ancak yalnızca kullanım hakkının verildiği “kesin olarak belirtilmişse” yapılabilir. Köln Bölge Mahkemesine göre, bir bayiden duvar kağıdı satın aldığınızda durum böyle değildir.
Telif Hakkı Yasası’nın 57. Bölümünde gerekli olmayan aksesuarlar için bir istisna olmasına rağmen: “Çalışmaların çoğaltılmasına, dağıtılmasına ve kamuya duyurulmasına, asıl çoğaltma, dağıtım nesnesine ek olarak gerekli olmayan aksesuarlar olarak kabul edilmeleri durumunda izin verilir. veya genel iletişim.”
Mahkeme bunu özellikle dar bir şekilde yorumluyor: “Ortalama bir izleyici fark etmeden veya ana konunun genel etkisini herhangi bir şekilde etkilemeden çalışmanın ihmal edilip edilmeyeceği veya yanlış olup olmayacağı” yalnızca ilgisizdir. Veya rahatsız edici eser “(temsil) ana konusuyla en önemsiz içerik ilişkisine atfedilemezse, ancak rastgeleliği ve keyfiliği nedeniyle onun için hiçbir önemi yoktur.”
BGH lider karar mobilya kataloğu
On yıl önce, Köln Bölge Mahkemesi olayı farklı görmüş olabilirdi. Ancak 2014 yılında Federal Adalet Divanı (BGH) önemli bir telif hakkı kararı verdi: Bir ofis mobilyası perakendecisi, mağazasında sergilenen bir mobilya setinin fotoğrafını çekti ve bu resmi kataloğunda yayınladı; fotoğrafın arka planında duvarda bir tablo vardı. Ressam ve satıcı, tabloyu geçici olarak mobilya mağazasında sergilemek için anlaştılar ve ardından tablo ressama iade edildi.
Ancak, bu anlaşma herhangi bir çoğaltmayı kapsamıyordu. Tablo, tüm bir mobilya kataloğunda yalnızca tek bir resmin arka planında görülebildiğinden, bölge mahkemesi ve Köln Bölge Yüksek Mahkemesi tabloyu önemsiz bir aksesuar olarak değerlendirdi. Ancak BGH, mobilya tüccarı için maliyetli olan aksi yönde karar verdi.
Köln Bölge Mahkemesi şimdi bu kararı BGH (Az. I ZR 177/13) izliyor – ancak telif hakkı ihlallerinin kusurlu, en azından ihmalkar olması gerekiyor. Çünkü mahkeme bile bunu bir gerçek olarak kabul ediyor: Telif hakkı söz konusu olduğunda, katı bir özen yükümlülüğü vardır. “Üçüncü şahıslara ait fotoğrafları internet sitesinde yayınlayarak kullanan herkes, bunun yetkili kişinin izni ile yapıldığından emin olmak zorundadır. Bu hususta inceleme ve soruşturma yükümlülüğü vardır.” Pratikte bu zordur. Almanya’da hala sabit oranlı lisanslar sunan bir duvar kağıdı koleksiyonu şirketi yok.
Haberin Sonu