bencede
New member
Tüm Trabzonspor topluluğu şu an ekibine olumlu güç veriyor.
Tecrübelenmiş aksiliklerden çıkarılmış büyük dersler ise bugün önlerinde…
Öbür yandan her gün de sınanıyor, her hafta diğer bir dersin imtihanından geçiyor gibiler…
Sık kullanılan sözleri olduğu üzere, asla söylem dahi etmeyecekleri sözleri de var…
Herkes istim üstünde bir daha sonraki maçı bekliyor….
Misal durumları Abdulllah Avcı’nın hayatış olmasını avantaja çeviriyorlar…
bu biçimdece bir olma, gayeye odaklanma ve bir arada hareket etmek de kolaylaşmış oluyor.
*
Bu hafta da Trabzonspor cephesinde kıymetli bir eşik aşılmış oldu.
Üstelik rakiplerinin puan kayıpları yaşadığı bir haftada gelen galibiyet “değer” manasında daha da yüksek oldu.
14. hafta kayıtlara önderin kazandığı, yakınındaki hepsinin kayıplar yaşadığı hafta olarak geçti.
Gözlemci gözleneni derinden tesirler diye başlamıştım.
Taraftarı bilhassa de İstanbul’da, hava alanında karşılamayla başlayıp bir daha tıpkı yerden uğurlamaya kadarki kısımda meskeninde hissettiriyor kadrosuna..
Bu epeyce kıymetli bir ruhsal katkı….
*
Karagümrük üzere ligin olağan dışı gruplarından birine karşı elde edilen net skor ve bunun yansımaları da değişikti.
Göze güzel gelen futbol beklentisi ortasında olanlar, akla, bilime, mantığa uygunluğu bir daha göz gerisi ettiler.
halbuki Trabzonspor’un bu ligin göze beğenilen gelen futbol üreticisi olduğu devirleri de var… Sonuç?
Sempatik ve seyir zevki övgüleri dışında kazanımları ne oldu?
Yanlışsız oyunun kurgusu rakibi gerçek tahlil etmekle başlıyor…
Ve sabırla sonuç almayı bekleyen idare, teknik adam, oyuncu kümesi, taraftar istiyor…
Şu an bu gerçekleşmiş gözüküyor ve “kim oynarsa oynasın, kimle oynanırsa oynansın” oyun değişmiyor.
Sonuç değişmiyor…
*
Abdullah Avcı geldiği gün “takım savunması” dedi. O takımla üstelik.
Birinci günlerde inanan ve olur diyen sayısı epeyce düşüktü.
Daha da kıymetlisi buna ikna etti. İknanın gücünü küçümsememek gerekiyor.
Bir bildiği vardır deyip sabırla maç sonunu, ardından de dönem sonunu bekliyorlar.
Abdullah Avcı’nın Karagümrük karşısında Siopis tercihi de bu çalışmaların, tahlillerin eseriydi.
sıradan gözüken kıymetli bir ayrıntı size maç kazandıran atak olabiliyor…
Rakibine asla alan bırakmayan, konum vermeyen Trabzonspor ve bulduğu alanları yanlışsız kullanan bir Trabzonspor, hem cebir ve hem geometriyi birebir ders ortasında izletti.
Başarılı manzaranın altında büyük bir matematik yatıyor.
*
Abdullah Avcı’nın eski kadrosu hangisiydi diye sorulsa çalıştığı futbol kulübü akıllara geliyordur lakin yanlış!
Abdullah Avcı en son beIN SPORTS grubundaydı. Yaptığı programlarla “eğitici, öğretici” kişiliğine de tanıklık etmiştik. Abdülkadir Ömür başta olmak üzere “yerel oyuncular” vurgusu ile “geliştiren” teknik adam olduğunu da hatırlamış olduk.
Bizler onu gözlemlerken onun da medya müşahedeleri olduğunu hesaba katmak gerekiyor.
Futbolun paydaşlarının birbirlerini düzgün tanıması fazlaca değerli, hayatın öbür alanlarında olduğu üzere.
Abdullah Avcı, bağlantı lisanıyla, jestleri, mimikleri ile de fark yaratıyor ve oluşan sinerjide bu özellikleri ön plana çıkıyor.
Kullandığı uzlaşı lisanı taraflı tarafsız takdir görüyor.
çabucak hemen kazanılmış hiç bir şey yok kelamlarıyla fedakarlıklar talebini her hafta bir dahaliyor.
Ve her hafta öteki bir eşik geçiyor kadrosu.
Bu takıma, yaptıklarına hürmet duymak, kederi ülke futbolu olanların borcu bence!
Tecrübelenmiş aksiliklerden çıkarılmış büyük dersler ise bugün önlerinde…
Öbür yandan her gün de sınanıyor, her hafta diğer bir dersin imtihanından geçiyor gibiler…
Sık kullanılan sözleri olduğu üzere, asla söylem dahi etmeyecekleri sözleri de var…
Herkes istim üstünde bir daha sonraki maçı bekliyor….
Misal durumları Abdulllah Avcı’nın hayatış olmasını avantaja çeviriyorlar…
bu biçimdece bir olma, gayeye odaklanma ve bir arada hareket etmek de kolaylaşmış oluyor.
*
Bu hafta da Trabzonspor cephesinde kıymetli bir eşik aşılmış oldu.
Üstelik rakiplerinin puan kayıpları yaşadığı bir haftada gelen galibiyet “değer” manasında daha da yüksek oldu.
14. hafta kayıtlara önderin kazandığı, yakınındaki hepsinin kayıplar yaşadığı hafta olarak geçti.
Gözlemci gözleneni derinden tesirler diye başlamıştım.
Taraftarı bilhassa de İstanbul’da, hava alanında karşılamayla başlayıp bir daha tıpkı yerden uğurlamaya kadarki kısımda meskeninde hissettiriyor kadrosuna..
Bu epeyce kıymetli bir ruhsal katkı….
*
Karagümrük üzere ligin olağan dışı gruplarından birine karşı elde edilen net skor ve bunun yansımaları da değişikti.
Göze güzel gelen futbol beklentisi ortasında olanlar, akla, bilime, mantığa uygunluğu bir daha göz gerisi ettiler.
halbuki Trabzonspor’un bu ligin göze beğenilen gelen futbol üreticisi olduğu devirleri de var… Sonuç?
Sempatik ve seyir zevki övgüleri dışında kazanımları ne oldu?
Yanlışsız oyunun kurgusu rakibi gerçek tahlil etmekle başlıyor…
Ve sabırla sonuç almayı bekleyen idare, teknik adam, oyuncu kümesi, taraftar istiyor…
Şu an bu gerçekleşmiş gözüküyor ve “kim oynarsa oynasın, kimle oynanırsa oynansın” oyun değişmiyor.
Sonuç değişmiyor…
*
Abdullah Avcı geldiği gün “takım savunması” dedi. O takımla üstelik.
Birinci günlerde inanan ve olur diyen sayısı epeyce düşüktü.
Daha da kıymetlisi buna ikna etti. İknanın gücünü küçümsememek gerekiyor.
Bir bildiği vardır deyip sabırla maç sonunu, ardından de dönem sonunu bekliyorlar.
Abdullah Avcı’nın Karagümrük karşısında Siopis tercihi de bu çalışmaların, tahlillerin eseriydi.
sıradan gözüken kıymetli bir ayrıntı size maç kazandıran atak olabiliyor…
Rakibine asla alan bırakmayan, konum vermeyen Trabzonspor ve bulduğu alanları yanlışsız kullanan bir Trabzonspor, hem cebir ve hem geometriyi birebir ders ortasında izletti.
Başarılı manzaranın altında büyük bir matematik yatıyor.
*
Abdullah Avcı’nın eski kadrosu hangisiydi diye sorulsa çalıştığı futbol kulübü akıllara geliyordur lakin yanlış!
Abdullah Avcı en son beIN SPORTS grubundaydı. Yaptığı programlarla “eğitici, öğretici” kişiliğine de tanıklık etmiştik. Abdülkadir Ömür başta olmak üzere “yerel oyuncular” vurgusu ile “geliştiren” teknik adam olduğunu da hatırlamış olduk.
Bizler onu gözlemlerken onun da medya müşahedeleri olduğunu hesaba katmak gerekiyor.
Futbolun paydaşlarının birbirlerini düzgün tanıması fazlaca değerli, hayatın öbür alanlarında olduğu üzere.
Abdullah Avcı, bağlantı lisanıyla, jestleri, mimikleri ile de fark yaratıyor ve oluşan sinerjide bu özellikleri ön plana çıkıyor.
Kullandığı uzlaşı lisanı taraflı tarafsız takdir görüyor.
çabucak hemen kazanılmış hiç bir şey yok kelamlarıyla fedakarlıklar talebini her hafta bir dahaliyor.
Ve her hafta öteki bir eşik geçiyor kadrosu.
Bu takıma, yaptıklarına hürmet duymak, kederi ülke futbolu olanların borcu bence!